Zoals jullie misschien al weten, spelen de kinderen Henzen opzondag rugby. We weten geen donder van deze sport, maar het is een leuke familie aangelegenheid. We gingen eigenlijk kijken voor Femke, en wat bleek onze Jelle mag ook meespelen. Met de allerkleinste. Hij heeft geen idee waar hij mee bezig is, maar zijn vriendjes spelen in hetzelfde team en dat is natuurlijk geweldig. Op mijn verjaardag had hij zijn eerste toernooi. Maar omdat Patrick mij wegbracht naar het vliegveld moest hij met een vriendje mee met de bus. Op het toernooi waren wel 3000 mensen aanwezig, dat was een beetje teveel zo zonder mama en papa. Hij is gaan huilen en niet meer opgehouden. Wel heeft hij nog gescoord in de laatste wedstrijd, omdat iedereen moe was en hij nog niet zo heel veel anders gedaan had dan huilen. Mijn lieve kleine sportman!
