Langkawi (deel 2)

Op de tweede dag gaan we weer met de boot weg. Eerst naar een groot zoet meer ergens op het eiland. Helemaal ingesloten door de bergen. Als we naar het meer lopen zien we weer, wat weinig respect wij voor de natuur hebben. Een klein baby aapje zit een stukje plastic te eten, omdat wij weer te lui zijn om het in de prullebak te gooien. Triest. Bij het meer is geen strand. Alleen een eiland van plastic balken waar we op kunnen zitten. Er is absoluut geen schaduw en het is behoorlijk heet. We kunnen wel in het water zwemmen en dat is dan wel lekker. Er is ook een klein badje gemaakt voor de allerkleinste onder ons. Hoewel Jelle niet wil zwemmen omdat hij geen zwembroekje aan heeft en zijn zwembandjes niet heeft. Er is ook een klein gedeelte waar catfish zwemmen. Als je je voeten in het water steekt vinden ze het fijn om rond je voeten te zwemmen. Femke en ik zijn natuurlijk weer de eerste met de voeten in het water. Dat moeten we uitproberen. Het kriebelt. Later volgt Lotte. Maar Jelle denkt bij zichzelf, bekijken jullie het maar. Ik doe hier niet aan mee.

De volgende dag gaan we naar, tja wat is het eigenlijk. Soort natuur/pretpark achtig iets. Daar is ook een kabelbaan die je naar het hoogste punt van Langkawi brengt en waar je de meest mooie uitzicht schijnt te hebben. Maar daar aangekomen blijkt er een rij te zijn van minstens 2 uur. En dat met 8 kinderen waarvan 5 kinderen 7 jaar of jonger zijn, lijkt ons dat geen goede optie. Terwijl een paar waaghalzen (waaronder Lotte) met de Flying Fox naar beneden sjeesen, gaan Femke en ik naar een beauty salon voor een pedicure. Niet een gewone, maar deze wordt gedaan door kleine visjes die graag je eelt van je voeten eten. Erg vreemd, maar mijn voeten zijn redelijk glad. Daarna terug naar Fox Hill voor een lekker relaxed middag bij het zwembad. Wie zegt dat het leven zwaar is?

Langkawi (deel 1)

Eindelijk is het zover, met z'n alle op vakantie. Dit keer gaan we naar Langkawi, Maleisie. We gaan met de familie Klijn en Esa. Alles begint goed. We zijn optijd bij de Ferry naar Macau en ruim optijd bij het vliegveld in Macau. En dan denk je genoeg tijd te hebben in Kuala Lumpur voor de vlucht naar Langkawi. Vergeet het. Rijen dik voor de douane. Patrick probeert nog een short cut, maar zonder extra centjes gaat dat natuurlijk niet lukken. Als we dan eindelijk door de douane zijn hebben we nog 10 min. om in te checken. En dat is weinig want we moeten de bagage nog ophalen en al met al is dat dus rennen. Patrick gaat vooruit terwijl ik met de kinderen volg. Jelle op de trunki (een koffertje speciaal gemaakt voor de kleintjes, waar ze op kunnen zitten). We hebben dezelfde vlucht als Shabi en Esa, die via Hong Kong zijn gevlogen. Zij zitten in de Starbucks en volgen onze slapstick. Erna met Jelle op de koffer, Femke en Lotte voorop om plaats te maken voor ons. Rennend door de luchthaven, de koffer met Jelle soms hele ruime bochten makend. We halen het net. Op naar Langkawi!

Daar treffen we Maria, van Fox Hill resort. Zij brengt ons naar de huisjes. Het is een allerliefst klein resortje. Met houten huisjes. Een zwembad en een klein huiselijk restaurantje. Daar treffen we Anneke en Erwin. Erg gezellig. We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoven. Van rendang met Sajoer Lodeh. Heerlijk heerlijk. Voor de volgende dag plannen we een boottrip, naar de roofvogels, fichfarm en strand.

Tijdens de boottrip komen we erachter dat Langkawi meer te bieden heeft dan we dachten. Het is er bijzonder mooi met zijn Karsgebergte. En het is gewoon erg leuk om met vrienden te zijn. De kinderen genieten volop.

Na de bootrip laten we ons afzetten bij een afgelegen strandje. Heel mooi zilverwit zand. Schoon diepblauw water. Wij lekker relaxen, de kinderen volop spelen in de enorme zandbak en schelpjes zoeken.