Thursday, July 17, 2008

Jelle naar het theater. Jelle's first theater experience



Zaterdag,12 juli, 7 uur s'avonds, naar het theater bij het vliegveld, Patrick, Jelle en ik. Met zijn drieen gaan we naar Thomas de trein. Een musical voor de allerkleinste onder ons. De kaartjes zijn belachelijk duur, maar we denken dat Jelle dit wel leuk zal vinden, want hij speelt graag met Thomsas. Als deze trein op t.v. is kijkt hij niet op of om, dus enigzins zorgen maak ik me wel. Maar goed, goed gemutst gaan we op pad. De weg van de parkeerplaats tot aan de ingang is in iedergeval een succes. De vliegtuigen komen laag overvliegen en Jelle is behoorlijk onder de indruk van deze bakbeesten in de lucht. En om zeker te zijn dat wij ze niet over het hoofd zien herinnert hij er ons aan door enthousiast VLIEGTUIG te gillen. Binnen in het theater kunnen we voor veel geld souveniers kopen van Thomas en we laten ons overhalen om een soort lampje te kopen. Tot nu toe is het een groot succes, nu de zaal binnen. Hij kijkt zijn ogen uit. Allemaal ouders met kinderen. Alle kinderen zeer opgewonden wat er gaat gebeuren. De lichten worden gedimt en na het eerste liedje komt Thomas te voorschijn. Vanaf dat moment is Jelle een enthousiaste jongen die volop meedoet en klapt whoa whao roept en Thomas, Thomas gilt. Wij daarentegen glijden steeds verder de stoel af en moeten lucifer houtjes gebruiken om de ogen open te houden. Het geluid is slecht, het verhaal slaat nergens op, en wat normaal nog wel is, zitten hier geen grapjes in voor de oudere. Gelukkig zien we Jelle genieten en dat houdt ons wakker. Voor Jelle dus een groot succes, voor ons een klein drama. We komen ongeveer om half 11 thuis met achter in de auto een uitgeputte jonge man die super genoten heeft, met in zijn handje stevig het Thomas de trein lampje geklemt.
On Saturday, July 12th, at 7 pm, Jelle,Patrick and me are going to the theater at the airport to see the Thomas train musical. Already, walking from the parkinglot to the theater is a big succes. The airplanes are impressive and Jelle let us know by yelling AIRPLANE. In the theater we can by souveniers and we buy him a little flashlight with Thomas. We don't know what to expect and if Jelle would like the musical but so far so good. Then the musical starts and from the moment Jelle sees Thomas the train he's sold. He claps, yells and screams Thomas, Thomas. For us it is a little drama. It's so boring, the sound quality is poor, there are no jokes for the parents and we try very hard not to fall asleep. Thank god Jelle entertains us with his enthousiasm. On our way home Jelle fells asleep with in his hand the Thomas train flashlight

Tripje naar Bangkok, Going to Bangkok

Op 30 juni was het zover, ik, samen met Anneke (vriendin hier in HLY) gaan naar Bangkok. We gaan op verjaardagsvisite bij Josephine, een vriendin hier uit HK, maar nu verhuisd naar Bangkok. Dus we gaan ook ouderwets nieuwgierig zijn. Maar als je met Erna Henzen reist dan ben je niet zeker of je wel op het vliegtuig komt. De laatste tijd heb ik steeds problemen bij de grensovergang, maar nu zou toch alles gewoon goed moeten gaan........(ja, ja) Nee dus. Mee naar zo'n kantoortje ergens achter de douane, er werd naar het vliegtuig gebeld dat die nog even aan de grond moest blijven staan want de dames Anneke en Erna komen er echt wel aan, als ze klaar zijn met mijn uitvoerig na te kijken op de computer. Gelukkig ben ik een erg brave citizen en mag ik dan toch vertrekken. Wij rennen door het vliegveld en mogen wonder boven wonder nog echt in het vliegtuig. De vlucht gaat verder goed. Ook Bangkok mag ik in. Vrij gemakkelijk deze keer. Misschien zijn mijn paspoort problemen nu echt verleden tijd. Op het vliegveld worden we opgewacht door de chauffeur, die je als buitenlander in Bangkok echt wel nodig hebt. Maar het is toch wel luxe. Benieuwd naar Josephine en Andre en hun nieuwe huis komen we daar om 2 uur s'nachts aan. De volgende dag gaan we naar de bloemenmarkt, omdat ik met Josephine altijd naar de bloemenmarkt ga. Anders dan in Hk, maar ook weer heel leuk. We gaan met de watertaxi terug en eten in een restaurantje aan het water.

De volgende dag hangen we de echte toerist uit en gaan naar Ayutaya, de oude hoofdstad van Thailand. Met prachtige oude Boedha beelden en oude ruines. s' Middags gaan we naar Bang Pah-in, een van de vele Paleizen van de koning. Omdat







we daarvoor te "naakt" waren maoesten Josephine en ik wat netter gekleed gaan. Met een mooie gele blouse en daarbij passende rok mochten we dan toch het paleis even in. De Koning is hier bijna een god dus de mensen knielen hier zelfs voor zijn lege troon. Zoveel devotie krijgt onze Bea niet. We gaan deze keer gewoon lekker bij Josephine thuis eten en plannen daar onze volgende dag. Want gewoon stilzitten is er niet bij.


En dan is het al weer donderdag. Vandaag staat het Teakhouse op het programma. Weer een van de opstrekjes van de koning. Het is er prachtig. Wel worden we een beetje melig van alle restricties. We kunnen nog net op het terras wat drinken voordat het begint te regenen. Maar dat duurt niet zo lang. We moeten door, we hebben niet zoveel tijd. En we willen nog zoveel doen. We moeten namelijk nog souveniers gaan kopen voor de kinders. Josephine weet al goed de weg en weet dan ook een prima Mall, waar we echt van alles en nog wat kunnen kopen voor die verwende koters van ons. Er moet weer flink afgedongen worden, maar daar zijn we al heel bedreven in, na drie jaar Azie. We besluiten dat we s'avonds gaan eten bij Condoms and Cabbages. Het restaurant is mooi aangekleed met poppen en lampen gedecoreerd met anticonseptiepillen en kleurrijke condooms. Het eten is er erg goed. Een gedeelte van de opbrengst van het restaurant gaat naar verschillende projecten voor aids bestreiding, gezinsplanning etc. Anneke en ik gaan daarna nog naar een bioscoop want dat is weer een happening op zich. We boeken voor ons een sofa waarop we bijna liggend kunnen kijken. De film "the Happening" is een aanfluiting en er happend niets. Voordat de film begint worden we geacht op te staan voor het volkslied en een ontroerend filmpje over deze fantastische koning. Eerst denken we nog in de verkeerde zaal te zitten want wijn de enige. Gelukkig komen er nog vier mensen bij. En zo zitten we dan met zes personen in een zaal voor wel 200. Alle zes staan keurig op voor het volkslied, wij zijn gehoorzame burgers.

s' Avonds wachten we tot 12 uur om de champagne open te trekken om te toasten op Josephines verjaardag. Weer een gezellige dag. Ook voor vrijdag hebben we weer een drukke schema in gedachte.




Vandaag gaan we eerst een kanaaltocht maken, om na alle pracht en praal weer met beide voeten op de grond te komen staan. Ze krijgen ons drieen dan ook een keer stil. Het blijft altijd schrijnend om dit soort dingen te zien. En wederom prijs ik me gelukkig met de plaats waar mijn wieg heeft gestaan en dat we tot nu toe zo gelukkig mogen zijn met het leven dat we hebben. Het kan ook heel anders.


Na deze tocht hebben we voor ons drieen een massage afspraak bij een grote spa. We kiezen voor de 2 uur durende herbal massage met afsluitende compressen. We komen alle drie loom

maar tevreden de spa uit. En proberen ons te orienteren waar we zijn om naar het hoogste gebouw in Bangkok te gaan. Daar zou namelijke een te gekke bar zijn met een fanta
stisch uitzicht. We belanden uiteindelijk in het goede gebouw, als we inderdaad het hoogste gebouw wilde hebben, wat dus niet het geval was, en in de verkeerde bar. Geen sfeer en een vreselijk Singapore sling. Die heb ik dan maar laten staan. Na de bar gaan we naar een goed Italiaans restaurant om een lekker diner te hebben om Josephines verjaardag nog met een goud randje af te sluiten.
De volgende dag gaan we weer naar het vliegveld en moeten we afscheid nemen van Josephine en Andre. Maar we weten nu al dat dit niet de laatste keer is dat we in Bangkok bij hun op visite zijn geweest. Thailand is een leuk land om te bezoeken en is nu zelfs nog leuker omdat Josephine en Andre daar wonen. Ik ben dan ook nog lang niet klaar met Thailand verkennen.






Monday, July 14, 2008

NEW fAMILY MEMBER, GEZINSUITBREIDING



NIET SCHRIKKEN, IK BEN NIET ZWANGER VAN DE VIERDE, MAAR WE HEBBEN WEL GEZINSUITBREIDING GEHAD. NAAST DE VOGEL, TWEE HAMSTERS, HEBBEN WE NU EEN POESJE. ZE IS ONGEVEER 9 WEKEN OUD EN LUISTERT NAAR DE NAAM BOEMSIE.




HET WERD WEER EENS TIJD VOOR NIEUW BLOED. OMDAT ONS GEZIN AL NIET CHAOTISCH EN ROMMELIG GENOEG IS!




JELLE MOET NOG LEREN DAT BOEMSIE NIET EEN SPEELTJE IS EN DAT JE NIET IN HAAR STAARTJE MOET KNIPPEN, HAAR WEG KUNT GOOIEN EN DAT JE HAAR ECHT WEL PIJN KUNT DOEN. VERDER GAAT HET MET BOEMSIE GOED!


DON'T WORRY I'M NOT PREGNANT. BUT WE HAVE A NEW MEMBER IN OUR FAMILY. AFTER THE BIRD, 2 HAMSTERS, WE NOW HAVE A SWEET LITTLE KITTEN. HER NAME IS BOEMSIE. WE THOUGHT IT WAS TIME FOR NEW BLOOD, BECAUSE OUR FAMILY IS NOT CHAOTIC ENOUGH.


JELLE STILL NEEDS TO LEARN THAT BOEMSIE IS A REAL LIVING THING, SO YOUR NOT ALOUD TO CUT HER TAIL, THROW HER AROUND AND YOU REALLY CAN HURT HER, BUT FURTHER THEN THAT BOEMSIE IS DOING GREAT!

Saturday, July 12, 2008

Femke wins the Talent show




On July 3rd, Femke had a great day at school, the long awaited talent show was held and our girl WON !!!!!! In the qualifying rounds in the morning she song beautifully one of her favorite songs "A wish is a dream, your heart makes" and repeated this in the finals in the afternoon. The temparature was soaring hot that day and all kids and parents were about to faint of being 2 hours in the 36 degrees stage that was build up. All kids in the finals did a great job and it was a real surprise when Femke was declared the winner of the older age groups. A real Ego-booster for Femke as well as for Dad. Erna could not see it as she was having some time off in Thailand in that day, visiting Josephine.


3 juli was een belangrijke dag in het leventje van Femke, de Talent show die al een paar keer was uitgesteld werd nu uiteindelijk gehouden en Femke heeft gewonnen !!!!!!!!! in de voorrondes zong ze prachtig het lied "a dream is a wish your heart makes" (voor de kenners het thema lied van Disney film Assepoester). 's middages in de finale na de familie picknick zaten we met z'n alle zo'n twee uur in de zinderende hitte van 36 graden. All finalisten deden het geweldig, en het was dan ook een verrassing dat Femke uiteindelijk als winnaar werd uitgeroepen van de hogere leeftijd groepen. Voor Femke een echte opsteker en voor vader een ouderwetse tranentrekker. Helaas was Erna er die dag niet bij vanwegen haar uitje naar Thailand, met Anneke om Josephine te bezoeken. Maar daarover meer in een andere posting.


Update from Hong Kong


Hi,

Its been about two years since our last post. So you can say we sort of put this off a bit too long. But now are full of good intentions to update this site again. As a lot happens in our life.

Het is alweer twee jaar geleden dat wij de laatste keer gepost hebben op deze blog. We zullen nu proberen dit met veel meer regelmaat bij te houden. Want er gebeurt erg veel in ons leven.