Thanksgiving dinner

En dan ben je net terug van vakantie, hebben we de hele dag op de fair meegeholpen en gedanst en dan heb je het idee om met een aantal gezinnen op de donderdag daarna een Thanksgiving dinner te organiseren. Er zal een kalkoen gebraden worden en alles wat bij een traditionele maaltijd hoort. Dit alles voor 8 volwassene en 12 kinderen. Sandra stelt haar keuken beschikbaar en haar huis om dit allemaal te realiseren. Dus op vrijdag (en niet op de donderdag zoals het hoort) ga ik s' middags naar Sandra om een pumpkinpie te bakken. Te helpen met de kalkoen en de speciale aardappelpuree. Om een uur of 8 gaan we eten. Eerst maar de kinderen, daarna zijn de helpers aan de beurt en dan wij. En nog hebben we teveel. Voor de goede orde er is wel een Amerikaans koppel bij. Anders is het niet echt he?( Dit is Jell's beste vriend Daniel) Al met al erg gezellige Tanksgiving in Hong Kong!

Hong Lok Yuen School Fair

Zaterdag 20 november is de jaarlijkse school fair. Een happening waar iedereen naar uitkijkt. De kinderen omdat ze van alles en nog wat kunnen doen samen met hun klasgenootjes. De moeders omdat eindelijk aan al het georganiseer een einde komt. En de vaders omdat het een leuke gezellige dag is. De bedoeling van de fair is geld inzamelen voor projecten voor school die buiten het budget vallen en een gedeelte van het geld gaat naar een goed doel. Dit jaar een organisatie in HK dat Little warriors heet. Dit is een organisatie die zich inzet voor kinderen met kanker. Omdat we daar ook in onze school mee te maken hebben is dit een perfect doel. De eventscommittee is al een lange tijd bezig met het organiseren van de fair. Sandra, een goede vriendin van mij heeft zich over laten halen om het aanspreek punt te zijn voor iedereen en alles en neemt het voor touw. Ik ben gelukkig op vakantie, ik hoef eigenlijk niets te doen.

s' Morgens vroeg (ik zit nog diep in mijn jet lag) moeten we met het koor oefenen voor een optreden.

Om 10.30 wordt de fair officieel geopend. In de school hal is een international foodfair. Hier wordt het eten verkocht dat door de moeders of helpers gedoneerd is.

Er zijn allerlei optredens van de kinderen en lerearen. Het is geweldig mooi weer en een mooie dag. De opbrengst is goed!

Dit zijn de kaarsen die door een zakelijke partner van Patrick is gedoneerd. Door deze actie is de opbrengst van de newlydonated goods verdubbelt.

Een super gezellige dag, goed voor de pr van de school.

En een dikke pluim voor Sandra, die er nachten niet van geslapen heeft!

Een kleine wereldreis, Dubai

We zijn klaar voor onze laatste stop van onze kleine wereldreis: Dubai. Een beetje eng vind ik het allemaal wel om samen met de kinderen in dit onbekende te stappen. Maar aan de andere kant van de grens wacht onze vriendin Caroline op ons. Maar ik word aangenaam verrast. Ze zijn erg aardig bij de grens en niet alleen bij de grens, overal. Ik vind de sfeer erg gemoedelijk, het heeft wel een hoog Efteling gehalte. Het huis van Caroline en Christiaan staat op de Palm. Het is een mooi huis met een eigen strand. Het is leuk om ze weer te zien. We gaan de kinderen van school halen. Wel een stukje groter dan onze Hong Lok Yuen school. De kinderen hebben het goed naar hun zin.

De volgende dag komt een andere bekende uit Hong Kong op bezoek. Debbie, zij is alweer bijna een jaar in Dubai. We hebben heel wat bij te praten. s' Middags gaan we nog met de kano het water op. Er wordt flink gecontroleerd omdat overal kleine eilandjes met vuurwerk in het water ligt voor de grote opening van de Palm en het hotel de Atlantis. Dus als Max help roept komt de politie te water naar ons toe en worden we terug naar huis gesleept. Er was natuurlijk niets aan de hand, maar gelachen hebben we wel.

De volgende dag gaat onze Lotte met Celine naar de school. Ze mag een dagje meedraaien. Ze komt helemaal enthousiast terug. In haar hand een paar blaadjes met arabische woorden die ze thuis nog mag oefenen. s' Middags komt een jeep ons ophalen voor een woestijnsafari. Gelukkig gaan we niet al tehard over de duinen heen, want we hebben Jelle bij ons. Ook de kameel lijkt me niet zo aantrekkelijk, toch maar doen. Uiteindelijk valt dat allemaal wel mee. Wel een beetje hoog en het extra rondje dat we lopen wordt door mij niet in dank afgenomen. Lotte en Jelle vinden het allemaal geweldig. De avond in de woestijn wordt afgesloten met een buikdanseres die haar sjaal over Jelle's hoofdje gooit en met haar borsten schudt. Dat levert haar een dikke grijns van Jelle op.

We komen ongeveer om 10 uur s' avonds weer terug en om half een zal het vuurwerk beginnen. We hebben een goed plaatsje op het strand uitgezocht, waar we goed het hotel kunnen zien. Men zegt dat dit het grootste vuurwerk ooit gaat worden en Erna is er toevallig bij. Het is dan echt ongeloofelijk. Overal om ons heen, overal op de palm is er vuurwerk. Een grote muur van vuurwerk. Een groot succes. Je weet niet waar je moet kijken. Om ongeveer 2 uur s'nachts naar bed en om zes uur weer op om optijd bij het vliegveld te zijn.

We vinden het jammer dat we moeten gaan, want het was erg gezellig bij Caroline, Christiaan en de kinderen. Ook Dubai heeft een positieve indruk achtergelaten en hopenlijk kunnen we hen nog een keer bezoeken met Patrick en Femke

De laatste vlucht breekt aan. Dubai-Hong Kong. Jelle is niet te genieten omdat hij nauwelijks heeft geslapen. Gelukkig na twee uur keihard huilen valt hij in slaap.

Eindelijk raken de wielen de landingsbaan en staan Patrick en Femke ons op te wachten.

Wat een geweldig mooie tijd hebben wij gehad in Bangkok, Nederland en Dubai. Maar morgen hebben we weer een drukke dag voor de boeg. Hong Lok Yuen School heeft haar jaarlijkse schoolfair.

Een kleine wereldreis, Nederland

Het is een hele trip om vanaf Bangkok via Dubai, naar Nederland te vliegen. Om s' nachts 2 uur 30 vertrekken we vanaf Bangkok naar Dubai. Onze wandelwagen wordt ons afgenomen en kriigen we pas terug in Dusseldorf. Ik weet gelukkig dan nog niet dat ik dat ding vreselijk ga missen, maar goed. In Dubai komen we namelijk aan bij gate 80 ofzo en we moeten helemaal lopend, naar gate 318. De kinderen zijn doodmoe. Ik moet met alle handbagage het hele vliegveld door. Jelle zit dan weer op de het koffertje en dan weer op mijn fototas. Gezellig is het even niet. Bij de gate zo'n 2 1/2 uur wachten voor het vliegtuig vertrekt. Je snapt ik ben reuze blij als we in Dusseldorf zijn en opa Henzen zien. Lotte en Jelle vinden het allemaal weer leuk. Ik besluit in de auto om rechtstreeks naar ons thuis te gaan om opa Stoop te verrassen. En dat lukt. Hij is net buiten aan het praten en zijn mond valt letterlijk open als hij ons ziet

Als we aan de koffie zitten en opa is aan het bekomen van zijn verrassing gaat de bel en staat de volgende verrassing voor de deur. Femke! Die is samen met Patrick een dag eerder naar Nederland gevlogen. Het wordt ons pa en ma even allemaal teveel.

Op zaterdag is dan eindelijk ons pa's 70 ste verjaardag. Een rustig familiefeestje.

De dag erna is het aan Jelle de beurt om zijn 3de verjaardag te vieren. Slingers worden opgehangen. Het is ook de eerste keer dat hij zijn peettante zal ontmoeten. Als de hele familie aanwezig is wordt er gezongen. Jelle vindt het allemaal geweldig. Oma Henzen heeft volgens traditie een mooie slagroomtaart gebakken (haar 72ste volgens berekening).

Als Patrick de volgende dag de slingers eraf wil halen is het commentaar van Jelle: don't kapot mijn birthday! Dus het was een groot succes.

Het is ook de tijd dat Sinterklaas in Nederland aankomt. Alledrie zijn ze aan de buis gekluisterd. Er moet natuurlijk ook een schoentje gezet worden. Opa Henzen achter de piano en voor de openhaard wordt: zie ginds komt de stoomboot gezongen. Gelukkig komt er ook nog wat in de schoentjes. Kijken of het allemaal nog in de koffer past want we moeten nog door voor ons bezoek aan Dubai.